Bijzondere en betaalbare uitvaart 4

Laagdrempelig en vertrouwd
Wij krijgen vaak terug dat onze manier van werken maakt dat nabestaanden zich snel op hun gemak voelen bij ons. Regelmatig krijg ik na een afscheid terug van de familie: “Ik moet er niet aan denken dat ik dit met een vreemde had moeten organiseren. Het was zo fijn dat jij er was.”

Nadenken over veel zaken
Het is al lastig genoeg dat je in je verdriet moet nadenken over een kist, de juiste tekst op een rouwkaart of  de best passende locatie. Voor mij als uitvaarthelper geeft het veel voldoening om op zo’n moeilijk moment iets te kunnen bijdragen.

Mooi, persoonlijk en waardevol
Vanuit mijn positie als uitvaarthelper probeer ik altijd in te schatten in hoeverre er behoefte is aan extra ideeën en input. Kies je voor de traditionele weg of toch liever net wat buiten de gebaande paden.

Kwestie van aanvoelen 
Soms is direct een duidelijk beeld over de invulling van de dag en gaat het bijna vanzelf. Maar een andere keer is er zoveel verdriet dat input van mijn kant zeer welkom is. In dat geval is het een kwestie van aanvoelen of er hulp nodig is.

Input & alternatieve ideeën
Piet wordt begraven op Buitenveldert, dus het afscheid is daar in de aula. Het stamcafé van Piet zou wellicht veel gepaster kunnen zijn. Na de dood van mijn zwager heeft wekenlang een glaasje whisky op de bar gestaan, terwijl de kruk ervoor leeg bleef. Een eerbetoon van de barman aan zijn vaste klant. De uitvaart in het café organiseren was nog een brug te ver. Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat het een afscheid wordt waar met een goed gevoel op teruggekeken wordt en dat recht doet aan de persoon die wordt herdacht.

Als dat maar goed gaat
Een belangrijke rem op het ‘anders’ doen, is de angst dat er iets mis gaat. Ik herinner me de uitvaart van mijn broer. Hij wilde graag het nummer “You can leave your hat on” van Joe Cocker op zijn afscheid. Dit zouden we draaien bij de entree. Ik stond met de 5 andere dragers met de kist op onze schouders. Ik stelde voor dat we op het ritme van de stevige beat de kist naar binnen droegen. De schoonzonen maakten bezwaar, bang dat het niet zou lukken. Ik kreeg voor elkaar dat we tot de dichte deur van de aula oefenden en als het niet ging, dan in de gewone pas. En natuurlijk lukte het!

Indrukwekkend moment
Achteraf hoorde ik van verschillende kanten dat dit het meest indrukwekkende van de uitvaart was. Vooral omdat het zo paste bij mijn broer: als hij binnenkwam, dan wist iedereen ook dat hij binnen was. 

Tranen mogen gezien worden
In grote lijnen moeten de zaken natuurlijk altijd goed geregeld zijn, maar soms is het mooi om de dingen een beetje op zijn beloop te durven laten. Soms kan het bijvoorbeeld fijn zijn om ruimte vrij te houden voor spontane sprekers. Want het kan eigenlijk nooit ‘fout’ gaan. Neem nou speeches. Velen laten het over aan anderen om te spreken, bang om door de tranen heen niet uit hun woorden te komen. Mijn advies is: “Laat het gebeuren.” En dan huil je twee minuten met het papiertje in je handen. En natuurlijk kan ik afspreken het over te nemen als het echt niet lukt. Of nog beter, een partner of andere nabestaande. Maar ga ervoor. Tranen mogen gezien worden en of het nu wel of niet lukt, je hebt er gestaan! De volgende blog gaat over adviezen voor de afscheidsspeech, wie weet kan ik je op weg helpen. 

Richard Schimmelpennink
Uitvaartbegeleider Uitvaart1001lichtjes.nl